Sprawdź, kto chce mnie zabić. / część 24

 Nate podszedł do mnie i chciał mi pomóc, lecz ja już stałam na nogach. Gdy chciał mnie złapać w ramiona zrobiłam krok do tyłu i powiedziałam przez łzy:

- Nie dotykaj mnie.

Właśnie w tym momencie górę wzięły emocje. Byłam w szoku i nie chciałam by jakikolwiek facet mnie dotykał. Ale jednocześnie chciałam by Nate mnie przytulił.

- Nadio? - Zaczął spokojnie i wyciągnął w moją stronę rękę – co on ci zrobił?

Nie chcę o tym mówić. Chcę zapomnieć. Ale muszę mu powiedzieć, nie mogę go odtrącać. Zachowywałam się jak Gollum z Władcy Pierścienia. Postanowiłam podnieść koszulkę i nam obu ukazał się widok siniaka, który był bolesny, a zadrapanie zrobiło się czerwone, gdzieniegdzie były kropelki kwi. Wszystko otoczone siną barwą. Nate znów zrobił krok w moją stronę, a ja znowu zaprotestowałam:

- Nie!

Puściłam koszulkę i otarłam krew z nosa i wargi. Minęłam Natea i widziałam w jego oczach ból. To jak go traktuję. Ale nic nie mówił.

Usiadłam na kanapie w salonie. Nie chciałam się tak zachowywać, wiedziałam, że Nate mnie nie skrzywdzi. Jednak musiałam się uspokoić.

W tym czasie on zamknął w łazience dwa martwe ciała i podszedł do mnie. Nie uciekłam. Stanął nade mną, a po chwili ja zrobiłam to samo.

- Potem się nimi zajmę – powiedział z lekką chrypą – wszystko w porządku?

Spojrzał na mój rozporek, który natychmiast zapięłam. Spuściłam wzrok, a on ujął mnie za podbródek. Nie chciałam mu patrzeć w oczy i widzieć jaki ból sprawiłam. Przywarłam o niego w uścisku. Płakałam, a on głaskał mnie po plecach i uspokajał.

Po kilku minutach posadził mnie z powrotem na kanapie, a sam poszedł do kuchni po woreczek z lodem i wilgotną ściereczkę. Lód przyłożył do mojego brzucha, a ściereczką oczyścił twarz z krwi. Po chwili drzwi się otworzyły i wszedł Nash.

- Co ty tu robisz? - Spytali jednocześnie.

- Co się stało? - Dodał Nash.

- Masz dwa trupy w łazience – odparł Nate i wzruszył ramionami.

Myślałam, że jego przyjaciel się wkurzy i zacznie wrzeszczeć. Lecz on zamknął drzwi, sprawdził toaletę i podszedł do nas. Spojrzał na mnie i powiedział:

- Wróciłem wcześniej, bo wszystko udało mi się załatwić szybciej niż myślałem. Z tego co widzę nie próżnowaliście. No, więc co się stało?

- Nadia była zmęczona, więc ją tu położyłem. Potem wpadli ci dwaj i chcieli ją zabrać do Ralfa. To tak w skrócie. Nie powiemy ci o szczegółach.

- Jesteś cała? - Zwrócił się do mnie Nash.

Pokazałam mu wielkiego siniaka. Gwizdnął i poszedł po coś do kuchni. Wrócił i wręczył mi jakąś tabletkę i szklankę z wodą.

- Co to? - Spytałam.

- Tabletka przeciwbólowa. Pewnie Nate o tym nie pomyślał.

Kiwnęłam głową i połknęłam pigułkę, po czym wypiłam całą szklankę.

- Jedźcie do domu – dodał po chwili Nash – zajmę się nimi, ale wisisz mi nowe drzwi.

Nate kiwnął głową i pomógł mi wstać. Kiedy tylko to zrobiłam zgięłam się w pół. Nie mogłam się wyprostować. Nate wziął mnie na ręce i ruszyliśmy do drzwi.

- Sorry – rzucił do przyjaciela, a ten zamiast machnąć na niego podziękował za zajęcie się klubem.

Ich relacja była bliska braterstwu.

Kiedy siedzieliśmy w samochodzie zaczęło padać.

- No nie, tylko nie to – powiedziałam pod nosem.

- Chyba dziś też będziemy spać razem – dodał Nate z nutką wesołości, lecz ja się nie uśmiechnęłam.

- Nie dziś takie żarty, proszę – wytłumaczyłam i po raz kolejny zgięłam się w pół.

- Wybacz. Jest aż tak źle.

- Okres jest mniej bolesny – było to prawdą, a ja po raz kolejny palnęłam głupotę.

Lecz ból zagłuszył mój wstyd.

Dojechaliśmy pod dom i Nate zaniósł mnie do mojego pokoju. Zwinąłem się w kulę na łóżku, a on gdzieś zniknął. Wrócił po chwili z jakąś strzykawką. Chciałam usiąść i zaprotestować, lecz on mnie powstrzymał i powiedział spokojnie:

- Za twoją zgodą. Łatwiej będzie ci zasnąć.

Popatrzyłam to na niego, to na igłę, kiedy ogarnął mnie kolejny skurcz. Kiwnęłam głową i zanim zasnęłam poprosiłam:

- Zostaniesz ze mną?

Nie usłyszałam odpowiedzi, ale chyba został. Poczułam jak ktoś kładzie się za mną, nakrywa kołdrą i otula ramieniem.

Kiedy obudziłam się rano poczułam coś uciążliwego na brzuchu. Spojrzałam pod kołdrę i koszulkę, a na mojej ranie był okład z liści kapusty?

- Sprawdzony domowy sposób na siniaki i ból – powiedział Nate zza moich pleców.

Delikatnie odwróciłam się w jego stronę. Miał oczy zamknięte, ale czuwał. Wydawało się jakby czuwał nade mną całą noc. Zaczęłam opuszkami palców gładzić jego policzek, usta, bliznę, szyję i ramię. Od mojego dotyku jego kąciki ust uniosły się w górę.

- Jak się czujesz? - Spytał.

- Nie wiem – zaśmiałam się nerwowo i dodałam – dziękuję. Za wczoraj.

Westchnął, złapał moją dłoń i przytknął ją do swoich ust. Obserwowałam każdy jego ruch. Był taki piękny. Wszystko w nim wzbudzało we mnie pozytywne emocje.

- Przepraszam, że tak to się potoczyło. Źle się spisałem.

- Przestań traktować to wszystko i mnie jak zlecenie – rzuciłam. Jego oczy otworzyły się i przeszyły mnie na wylot, ale nie poddałam się i mówiłam dalej – sam powiedziałeś, że jesteś gotów poświęcić dla mnie dotychczasowe życie, a ja powiedziałam że dla ciebie zaryzykuję. Więc przestań ciągle mówić o mojej ochronie jako zleceniu. Proszę.

Patrzył na mnie jeszcze przez chwilę, po czym przysunął się do mnie, ucałował w czubek nos i zamknął oczy.

- Dobrze. Wybacz – powiedział – po prostu nigdy jeszcze nie spotkałem się z takim uczuciem.

Pocałowałam go. Tym razem był to pewniejszy pocałunek. Przytulił mnie do siebie, kiedy znalazł się nade mną. Łapczywie pragnęliśmy się nawzajem. Jego usta całowały moją szyję, obojczyk i znów wróciły do moich warg. Kiedy się od siebie oderwaliśmy, znów położył się obok i wtulił w mój bok.

- Która godzina? - Spytał muskając ustami moje ramię.

- Dochodzi dziesiąta.

- Wagary? - Zaśmiał się, a ja mu zawtórowałam.

Zamknęłam oczy i postanowiłam przespać się z własnej woli. Siniak wciąż bolał, ale nie tak mocno jak poprzedniego dnia.